Ιδεαλισμός...

Ό,τι να ναι... με μπόλικη υπεροψία! Η αριστερά του Ήσυχου είναι η αθώα περιστέρα.

Ο λαός στην Αργεντινή ζει τόσο καιρό με τα φιλοδωρήματα του κράτους πατερούλη που είναι πολύ δύσκολο αυτή η νοοτροπία να αλλάξει.

Ειδικά από κάποιον που είναι ξεκάθαρα ψυχοπαθής όπως ο Μιλέι.

Δυστυχώς θεωρώ ότι η μοίρα αυτοί του λαού είναι να ζει στην μιζέρια που τον έχει καταδικάσει εδώ και πολλές δεκαετίες ο Περονισμός.

Τώρα μάλιστα που βρήκε το σύστημα και κάποιον άλλον να κατηγορεί για τα χάλια που αυτό έχει δημιουργήσει στην χώρα και μάλιστα να κλαίει με μαύρο δάκρυ για την φτώχια που έχει φέρει δήθεν ο Μιλέι, όπως κάνει ο αρθρογράφος.... Νέο πεδίο δόξης λαμπρό!

Συνδικάτα, η γροθιά υψωμένη, επαναστατικά τσιτάτα και ο λαός μέσα στην μπίχλα.

Τελικά το γουργουρητό -σαν τα γατιά- που νιώθουμε όλοι μέσα μας όταν είμαστε Άνθρωποι ανάμεσα σε ανθρώπους, είναι ακριβώς αυτό που ξορκίζει ο καπιταλισμός· πουλώντας μας υποκατάστατα, βάζοντας μας να ξεσκίζουμε ο ένας τον άλλο.

Κρατάω"η πνευματική φτώχεια είναι η άρνηση της λογικής"!!